Stanley

Om Ruth en Patrick wat rust te geven, namen we deze middag maar eens de jongens mee naar Stanley. Jaaaaaaaren geleden waren we er eens geweest, maar door het slechte weer hadden we er weinig gezien. Wel even een leuk verhaal van deze plek uit 2002. We hadden toen een leuk hotel met uitzicht op 'The Nut' geboekt.

Gerrit en Bert gingen inchecken en de sleutel halen. Natuurlijk door Gerrit's Nederlands accent begon de hoteleigenaar gelijk over dat hij het jammer vond dat zijn vrouw er niet was, want die was Nederlandse. En was toen dus naar Nederland voor een bruiloft. Dus dan de vraag waar in Nederland ze was. Antwoord 'Veenendaal'. We waren echt zo verbaasd. Ben je aan de andere kant van de wereld in een plaatsje met nog geen 500 inwoners en dan zit zijn vrouw in de plaats waar wij wonen.
Maar goed, wij naar Stanley. Daar heb je dus The Nut. Een bergje waar je met een stoeltjeslift naar boven kan. Dus wij met z'n allen de berg op. We waren niet voor niets naar boven gegaan, dus gaan we maar eens rond lopen.
Op een gegeven moment liepen we in een stofwolk. Jacob vond het wel leuk om met de schoenen te sloffen/schoppen door het zand. Resultaat; de wereld werd een stukje kleiner. Ja inderdaad, dat mag je niet van ouders, maar wel van ons. Kind zijn is heerlijk en wat zou ik het graag nog willen doen. OK, ik beken, ik deed ook mee :).
Maar na een tijdje stof schoppen vonden ze dat ze wel genoeg van de Nut gezien hadden. Gelukkig waren we al over de helft.
Beneden wachtte dan de beloning van een ijsje. En omdat Bert (hun opa) altijd een kaartje stuurt naar hun als hij ergens naartoe gaat, hebben we dat nu maar naar hem gedaan.
Op de terugweg hadden we een paar kinderen die graag de ramen open hadden zodat ze er met het hoofd uit konden hangen. Iets wat van ons niet mocht, dus werd er achterin hard gezongen om ons ertoe te dwingen. De meest grappige teksten werden er verzonnen. Na een tijdje werd de radio gewoon wat harder gezet, maar dat stopte ze niet. Dus ging ik maar zingen. Maar dan wel in het Nederlands. En al snel werd het snel stil en werd er gevraagd wat sommige woorden betekende. Maar ik had bereikt wat ik wilde. Stilte.
We waren net op tijd thuis om even snel op te frissen en om te kleden, want we gingen vanavond uit eten met vrienden van Ruth en Patrick. Was erg gezellig. De kinderen hadden een aparte hoek om te spelen, wat ons de kans gaf om rustig te kunnen eten.