We kwamen daar als eerste aan, dus hadden wij de eer om de beste plek te zoeken en de BBQ al aan te steken. De kinderen waren gelijk in de weer met de bal. Toen de BBQ goed warm begon te worden, kwamen de Gardiners eraan. Dus alles compleet.
De neven en nichten hadden elkaar al een tijdje niet gezien dus die waren druk met spelen en bijpraten. En wat kun je een plezier hebben van een paar stokken en een bal. Je hebt niet veel nodig om ze te vermaken.Na een uitgebreidde lunch was het tijd voor wat beweging, dus gingen we richting het uitkijkpunt. Niets eerst alles opruimen en in de auto hier. Gewoon alles laten staan en gaan lopen. De anderen hier weten van wie het is. Dat is nou zo heerlijk aan Australië, gewoon afblijven van elkaars spullen. Al zou ik het niet overal doen.
Ruby was vastbesloten om het allemaal zelf te lopen. Dus het tempo lag wat laag. Wat mij dan weer de tijd gaf om foto's te maken. Eenmaal bij het uitkijpunt kwam de keuze makkelijke of moeilijke weg terug. Moeilijke dan maar. Nu kwam alleen het probleem dat Ruby zelf naar beneden wilde lopen. Je denkt dan 'Ach, dat is ze zo zat'.
Niet dus, mevrouw is de ruim 600 traptreden zelf naar beneden gelopen. Met als gevolg dat Ruth en ik zere bovenbenen hadden van het langzame lopen, want de rest was allang beneden. Dus je snapt het al.... zover naar beneden betekend ook weer omhoog. Maar we zijn er gekomen. De lunch was er wel weer vanaf gelopen.Na nog even wat drinken was het tijd om in te pakken en naar huis te gaan, want het was alweer 17.00. De kinderen hadden een heerlijke dag gehad en het bewijs is maar weer geleverd, je hoeft niet naar een duur attractiepark om een leuke dag met ze te hebben.
No comments:
Post a Comment