I've got wheels

Het leven gaat hier intussen gewoon z’n gang.
Spike is op possum-jacht de laatste dagen. Er loopt hier een ringtailpossum steeds over de schutting en Spike denkt dat hij hem hebben kan. Je ziet Spike ‘s avonds dan ook vaak met de voorpoten tegen de schutting aan staan. Ik had de illusie dat het beestje wel uit de buurt zou blijven bij twee honden, maar ik had het fout. Spike heeft wat schade opgelopen na een gevecht. Een klein stukje vel weg. Maar de possum is ontkomen. Het is dus 1-0 voor de possem.
Afgelopen zaterdag zijn we maar eens gaan kijken naar een auto voor mij. Tot nu toe heb ik hem nog niet echt gemist, maar als je een huis op het internet ziet, kun je niet steeds de auto vragen van de familie. Dus dan toch maar eens gaan kijken. We willen dus een 4wd. Vooral omdat we er ook mee op vakantie willen en dan niet altijd op de geasfalteerde wegen willen blijven. En er moet achterin kunnen slapen. Dus een beetje lengte moet hij wel hebben. Met die eisen gingen we op pad. En laten we nou geslaagd zijn. Na wat rondrijden vonden we een Ford Explorer uit 2004, een 4wd en Gerrit paste met gemak op de opgeklapte banken. Dat is veelbelovend. En na een aardige proefrit waren we het eens, deze werd het. Voordeel is dat deze weinig kilometers op de teller had en er nog als nieuw uitzag. Dus dan gaan we maar eens kijken wat we aan de prijs kunnen doen. Na wat heen en weer praten kwamen we eruit. Hij word van ons. Dus woensdag gaan we hem halen.
Nadat we thuis kwamen Rachel en Aron met de kinderen langs. De kinderen hadden dus gehoord dat we een Nintendo Wii hadden en waren dus vrij snel richting kamer. Ik had nog niets door, want ik was vol van de auto, maar ik kreeg al snel een hint. Uhm….In de kamer…jaha….is dat de nieuwe Wii?? Ja, willen jullie ermee spelen dan. Binnen twee tellen waren ze weer in de kamer en aan het juichen, dus ik denk dat het een ja was. We hebben ze daarna niet meer gehoord. Het werd zelfs moeilijk om ze aan tafel te krijgen om wat te eten. Het leuke was wel dat Harrison van 4 jaar zijn oudere broers van 9 en 14 aan het uitleggen was hoe ze het moesten doen. Thuis op de Playstation kan hij de spelletjes niet goed en geeft het dan snel op. Hiermee was hij de beste en had hij record achter record. Zijn zelfvertrouwen groeide met de minuut. Maar nu kwam het volgende probleem. Ze gingen naar huis, maar er waren er nu twee die niet mee naar huis wilde. Dus dan maar blijven slapen. Dan zouden wij de volgende dag met hun naar de Victoria Markets gaan en Rachel en Aron daar dan treffen. Dat was een deal waar ze mee konden leven.
Op de Victoria Markets was het erg druk en mochten we ons eerst een 1,5 uur met de twee kinderen vermaken voordat Rachel en Aron kwamen. Dus eerst maar eens de speelgoedkraampjes. En al snel kom je dan langs het snoepgoed. Dus dat was de eerste aankoop. Elk iets uitzoeken. Zo gezond, ik weet het, maar je kunt daarna niet meer stuk. Uiteindelijk zagen we een houten bowlingset en aangezien Harry dat gisteren op de Wii zo leuk vond, hebben we dat maar gegeven. Na alles in dat deel gezien te hebben, arriveerden Rachel, Aron, Matt en Chloe. Toen was het tijd voor het gedeelte met alle lekkere eten. Veel specialiteiten waaronder Nederlandse kaas. En niet te vergeten een goede groente en fruit gedeelte waar ze heerlijk mandarijnen hadden. Dus daar maar eens een voorraadje van ingeslagen.

Wii

Het is niet te geloven, maar we hebben al onze creditcard. Wie zei er dat het niet kon...
Intussen is ook onze 'particuliere' ziektekosten geregeld. Hier heeft iedereen een basisverzekering en dan kun je er voor kiezen om bij te verzekeren. Men zegt dat je dan eerder geholpen word en daarbij Gerrit met zijn goede gebit zou anders alles zelf moeten betalen. Laten we dat maar niet doen. Natuurlijk zijn er meer redenen, maar ziekenhuis en tandarts waren de belangrijkste redenen voor ons.
Aangezien alles weer opnieuw aangeschaft moet worden, zijn Rachel en ik vrijdag maar eens gaan winkelen. Niets gekocht, maar gewoon kijken wat er te koop is. En ik moet zeggen dat sommige dingen mij heel blij maken. Ook heb ik staan twijfelen voor de Nintendo Wii. Maar laten we eerst maar eens kijken wat Gerrit er van vind. Het is toch wel een beetje raar. Je hebt van alles nodig en dan koop je als eerste een Wii.
Zaterdag zijn we weer naar een huis gaan kijken. Ik ontdekte het op het internet en we waren er allebei gelijk helemaal weg van.
Komen we daar aan, blijkt er net die dag ervoor een bod te zijn gedaan. Niet te geloven. Zijn we allebei weg van een huis, is er 1 ons voor.
Wel nog even het huis bekeken, want de financien waren nog niet rond. Dus je weet maar nooit. Wij zijn dus sindsdien maar aan het duimen dat het niets word. Ook al weten we wel dat het niet zal helpen. Hij was al 6 maanden op zoek, dus hij zal intussen wel weten wat hij kan. Dus helaas............maar we blijven duimen.
We hebben nog wel even getracht andere huizen te bekijken, maar dit huis bleef maar in ons hoofd zitten. Dus zijn we maar richting huis gegaan. Onderweg hebben we de Nintendo Wii gekocht. Konden we zo onze teleurstelling van ons af spelen. Gerrit vond het wel leuk om een Wii te hebben, maar naar een paar potjes getennist te hebben vond hij het geweldig. Voor mij geeft baseball en golf de doorsalg. En voor je het weet sta je heel fanatiek te spelen. Wij vermaken ons de eerst komende dagen wel. Toch een mooie eerste aankoop voor het aankomende nieuwe huis.

Even een avond humor

Het is hier in Melbourne al een paar weken Comedy Festival. Je kunt naar veel verschillende comedians voor weinig geld. Dus op de laatste avond zijn we dan met Rachel en Aron naar Ross Noble geweest. Dit is een bekende engelse comedian met heerlijke humor. De meeste shows duren 50 minuten, maar bij Ross word je de hele avond vermaakt. Hij ziet er op zijn zachts gezegd niet aantrekkelijk uit. Om eerlijk te zijn....hij is gewoon lelijk. Dan heeft hij ook nog van dat kroesende lange haar dat al maanden terug een keer geknipt had moeten worden. Wacht ik zoek even een foto van hem. Hier komt'ie

Do I have to say more??
Maar goed je vergeeft hem alles als hij eenmaal begint. Hij loopt de hele tijd heen en weer over het podium en praat erg snel. Daarom was ik ook even bang dat Gerrit hem niet zo goed zou kunnen volgen, maar dat viel mee. Het was in ieder geval een heerlijke avond ontspannig.

Voor de verandering...

...zijn we maar weer een paar huizen gaan bekijken. Eerst gingen we naar een huis kijken met Sue. Het huis zag er goed uit. Alleen de buitenkant had nog wat werk nodig. Het nadeel was allleen de buren. Oude auto (die niet meer gebruikt werd) stond langs de weg en er lag veel rommel op het erf. ' Je plant een paar struiken en je ziet het niet meer', zou je zeggen. Dat zou kunnen, maar dan zouden we alles vol moeten planten, want zo'n beetje alle buren hadden het. Dus nee, niet geschikt voor ons.
Dan maar op pad met Mark. Het huis zag er goed uit en had niet veel werk meer nodig. Ook de prijs was naar beneden gegaan. Dus een mooie kans voor ons, volgens Mark. Heel leuk, maar het ligt aan een drukke weg. Ik heb geen zin als je met mooi weer buiten zit, je af en toe naar elkaar moet schreeuwen als er weer een vrachtwagen voorbij komt. Qua huizen begrijpt Mark ons wel, alleen nu nog de juiste prijsklasse en plek.
Dus gaan we maar wat rondrijden in de Dandenongs. Op zaterdag heb je veel 'open huis'. Zo zijn we dus maar bij een paar huizen naar binnen gestapt onderweg. Prachtig gebied, mooie uitzichten en heerlijke rust. Alleen de huizen konden beter afgebroken worden en weer helemaal opnieuw beginnen. De prijzen waren er dan ook na. Maar dat is toch een te groot project voor ons.
Het is alleen dat je aan jezelf gaat twijfelen. Ben ik nou zo veeleisend, wil ik teveel voor dat geld en zouden we onze eisen bij moeten stellen??? Na wat nagedacht te hebben denk ik van niet. Ons huis moet gewoon nog op de markt komen. Dus maar weer geduld hebben. In Nederland duurde het een jaar voordat we het eindelijk eens waren om naar een huis te gaan kijken (deze werd het dan ook meteen). Ik mag hopen dat het hier wat sneller gaat.

Het zal me lukken

Even klagen over de verkeerde personen bij een bank.
Ik ging vrijdag wat informatie inwinnen over hypotheken. Daar was het antwoord van YVONNE dat het niet mogelijk was. Eerst moet Gerrit door zijn 3 maanden proeftijd heen, voordat we een lening/hypotheek kunnen krijgen. Ik nog als argument dat we spaargeld hebben en binnenkort meer geld komt door verkoop van huis. Maar nee dat maakte geen verschil. Dus haar advies was.. Ga eerst huren, kijk daar in de omgeving rustig rond en ga dan wat kopen. Dat willen we niet. We willen een opknapper kopen en dat ik die ga opknappen. Dat was volgens haar niet slim, want je kende de omgeving niet. Dus ik reageerde met..'Als het ons er niet bevalt verkopen we het gewoon weer en gaan we weer verder'. Zij vond dat we beter geld konden verspillen aan huren. Ze begon gelijk over het geld vastzetten voor een paar maanden en dat we een hogere rente zouden krijgen. Dat klinkt leuk, maar een groot deel zijn we dan weer kwijt aan de huur. Dus schieten we er niet veel mee op. Ik besloot maar verder mijn mond er over dicht te houden, want we kwamen er toch niet uit.
Dan beginnen we maar over iets anders. De creditcard. Word hier veel gebruikt en je kunt sparen voor airmiles. Dus met al die aankopen die we gaan doen is het toch leuk als we zo een reis naar Nederland kunnen verdienen. Ook de creditcard was een probleem. Weer eerst door de drie maanden proeftijd heen zijn en dan is het mogelijk. Maar we hebben toch aardig wat spaargeld op de bank staan, dus wat is het probleem? We moesten kunnen bewijzen dat we het af konden betalen. JAHA, maar we hebben dat spaargeld en er komt nog veel meer geld aan. Hoeveel moet je hier op de bankrekening hebben om een creditcard te krijgen?? Daar ging het niet om, we moesten het af kunnen betalen. Dus ik nog.. Voordat het spaargeld op is zijn we echt wel een flink aantal maanden verder en dan is Gerrit wel door zijn proeftijd heen. NEE was niet mogelijk.
Ik dus flink kwaad terug naar huis. Daar viel de mond van de familie open. Wat een onzin volgens hun. Je krijgt overal creditcards aangeboden en dan word er niet gevraagd naar loon, dus wat voor een onzin was dit. Hun dus wat rond gaan bellen. Uiteindelijk blijkt er via die bank wel een lening mogelijk te zijn voor ons, omdat we meer dan 60% van de huiswaarde zelf gaan inleggen. Ik was duidelijk bij de verkeerde persoon geweest.
Ik dus maandag weer even langs bij de bank. Even een afspraak maken bij de hypotheek-deskundige. Hier kan ik dus dinsdag voor terugkomen. Ik werd geholpen door MERIDITH en ik begon gewoon weer over een creditcard. Zij zei dat dit helemaal geen probleem was. Meestal vragen ze niet eens na hoelang je in dienst bent, maar gewoon wat je jaarinkomen is. En af en toe willen ze meer weten. Dus haar advies was gewoon aanvragen en dan verder zien. Ik mocht Meridith al, maar nu kon ik haar wel zoenen. Niet gedaan natuurlijk. Ik wil nog wel kans houden op een creditcard.
Dinsdag dus langs bij Tara. Ze begon ook gelijk over de drie maanden proeftijd. Ik dus gelijk afgekapt en begonnen over dat we meer als 60% inleggen dus dat het wel mogelijk was. Dat was inderdaad zo, want nu hadden we geen bewijs van inkomen nodig. Alleen moeten we wel al langer als drie maanden inwoners zijn van Australia. Maar ze zou gaan overleggen met haar manager.
Uiteindelijk kreeg ik dan het bericht dat de lening goedgekeurd zal worden, want ook hierbij werd meestal niet meer informatie opgevraagd. En daarbij kwam ook nog het bericht dat de creditcard goedgekeurd is.
Dus dat is maar weer het bewijs. Je kunt het voor elkaar krijgen, alleen moet je bij de juiste persoon zijn. En natuurlijk wat informatie achter de hand hebben om ze onder druk te kunnen zetten.

Hoe bedoel je huizen kijken?

Ach, Gerrit is aan het werk dus wat zal ik eens doen. We gaan maar eens huizen bezichtigen. Eerst bellen we even een makelaar of ik er 1 mag zien vanmiddag. Gelukkig kan dat en past het ook nog eens mooi in mijn schema, want ik heb er al twee gepland staan. Dus gaan we in de namiddag op pad. Onderweg word ik gebeld door een andere makelaar of ik nog een huis wil zien. We zijn toch in de buurt, dus waarom niet. Nou ik kan je zeggen na huis nummer 3 ben je het echt zat. Het geluk was dat huis nummer 4 het interessantste was van allemaal.
Niet dat ik het wilde, maar het kwam er het dichtste bij. Het huis was mooi, de omgeving was geweldig, maar de prijs was wat aan de hoge kant.

Misschien wat geduld hebben en dat de prijs dan wat zakt. Dus uiteindelijk vermoeid naar huis. Een ding heb ik vandaag geleerd. Niet teveel huizen bekijken. Makelaars willen je graag huizen laten zien, waarschijnlijk om tegen de verkoper te kunnen zeggen... 'Kijk we doen echt ons best voor jullie'. Ik had duidelijk aangegeven waar we naar zochten. Traditioneel huis met een stukje grond erbij en rustig gelegen. Maar uiteindelijk kijk je naar huizen langs een drukke weg, bijna geen grond erbij of een verschrikkelijke buurt. Dus als ze nu bellen mogen ze eerst een paar vragen beantwoorden. Eerder kom ik niet.

Free Spike

Gerrit heeft zijn eerste werkdag gehad. Het is hem goed bevallen. Leuke collega's en een vrij relaxte werksfeer. Niet dat ze niets doen, maar alles word wat gemoedelijker benaderd. Echt de No Worries mentaliteit. Aan het einde van de dag dronken ze gezamelijk wat. Volgens hun om te vieren dat Gerrit in het team gekomen was, maar volgens Gerrit hebben ze weinig rede nodig om aan het eind van de week wat met elkaar te drinken. Het eerste wat er vandaag besproken is voor welk Aussie Rules club Gerrit is. In Melbourne word je geacht voor een Aussie Rules club te zijn. Australiers houden van Aussie Rules, maar in Melbourne eten en drinken ze het. Op maandag is het dan ook onderwerp van gesprek.
En eindelijk is Spike dan afgelopen zaterdag vrijgelaten. Na 30 dagen eenzame opsluiting mocht hij dan met ons mee. Nog een beetje schor van al het blaffen sprong hij gretig in de auto. Thuis aangekomen waren we benieuwd of het goed zou gaan met de hond(Molly) van Von en Bert. Zorgen om niets gemaakt. Na een paar seconde snuffelen was Spike meer geinteresseerd in de omgeving. Tot nu toe is dat zo gebleven. Het is duidelijk dat Spike een stuk socialer geworden is. Andere honden worden niet meer als mogelijke vijand gezien. Zo heeft het Quarantine Station toch z'n nut gehad. Maar het is heerlijk om hem weer om je heen te hebben. Al moet hij duidelijk weer goed getraind worden. Wat is blijven???? Wat is naar je hok???? Hij pakt het vrij snel weer op, maar de eerste paar keer leek het wel of we russisch praatten.
Vrijdagavond hadden we Triviant-avond met de Rotary. We hebben veel lol gehad en zijn met onze groep onderaan geeindigd. We hebben maar gezegd dat het onze schuld was, want we wisten weinig van Australie. Alhoewel we toch redelijk wat vragen wisten.

Huizenjacht is geopend.

Donderdag mochten we dan eindelijk voor onze rijbewijs langskomen. En wat staan we er toch charmant op. Gelukkig is het zo'n creditcard formaat die achterin je portemonee kan stoppen. Dus voor identificatie hoeven we nu niet meer ons paspoort mee te nemen.
Die middag zijn we een huis gaan bekijken in Mount Evelyn. Zag er leuk uit op het plaatje en de beschrijving was ook leuk. Het huis had geen lekkere indeling en de vierde slaapkamer was via buiten te bereiken. Geen douche en toilet in die kamer, dus als je in de nacht nodig moet mag je eerst naar buiten. Dat noem ik geen slaapkamer, maar een schuur of speelkamer. Maar Sue geeft het niet op met ons. Die middag hebben we nog een paar huizen gezien. Afwijkende huizen, om een beetje onze wensen duidelijk te krijgen. Volgens haar heeft ze nu een idee, dus we zijn benieuwd.

Gerrit heeft een baan!!!

Gerrit had afgelopen maandag een tweede afspraak met PGA. Deze verliep zo goed dat hij dinsdag te horen kreeg dat hij de baan had. Dus woensdag was het even langs voor de laatste gegevens en een contract tekenen. Gerrit krijgt een auto van de zaak, dus dat is er weer 1 minder om aan te schaffen. Aangezien er twee personen maandag voor een paar weken vertrekken, mag Gerrit vrijdag al beginnen.
Vandaag zijn we naar Aukje, Arthur en de kinderen geweest. Dit is een familie die we kennen via het xpdite-forum. Aangezien ze in de streek wonen waar wij ook graag wat zouden vinden, leek ons een bezoek wel leuk. Zo kunnen we wat informatie vergaren en ervaringen delen. We zouden er rond 16.00 zijn. Alleen kwamen we iets later aan. Vandaag hebben we dus een flink stormachtig weer. De lucht had een hele rare kleur van al het zand wat in de lucht hing. Bomen waren omgewaaid en op veel plekken hadden ze geen stroom, waaronder Aukje en Arthur. Het was de verjaardag van Bregje, hun dochter. Na de cadeautjes uitgepakt te hebben gingen we maar aan de sap. Koffie en thee was een beetje moeilijk. Ook het avondeten werd nu wat moeilijker te bereiden, maar gelukkig brengt de BBQ dan uitkomst. Het was een gezellige avond bij kaarslicht. Rond de tijd dat we naar huis gingen, kregen ze weer stroom.