Voor de verandering...

...zijn we maar weer een paar huizen gaan bekijken. Eerst gingen we naar een huis kijken met Sue. Het huis zag er goed uit. Alleen de buitenkant had nog wat werk nodig. Het nadeel was allleen de buren. Oude auto (die niet meer gebruikt werd) stond langs de weg en er lag veel rommel op het erf. ' Je plant een paar struiken en je ziet het niet meer', zou je zeggen. Dat zou kunnen, maar dan zouden we alles vol moeten planten, want zo'n beetje alle buren hadden het. Dus nee, niet geschikt voor ons.
Dan maar op pad met Mark. Het huis zag er goed uit en had niet veel werk meer nodig. Ook de prijs was naar beneden gegaan. Dus een mooie kans voor ons, volgens Mark. Heel leuk, maar het ligt aan een drukke weg. Ik heb geen zin als je met mooi weer buiten zit, je af en toe naar elkaar moet schreeuwen als er weer een vrachtwagen voorbij komt. Qua huizen begrijpt Mark ons wel, alleen nu nog de juiste prijsklasse en plek.
Dus gaan we maar wat rondrijden in de Dandenongs. Op zaterdag heb je veel 'open huis'. Zo zijn we dus maar bij een paar huizen naar binnen gestapt onderweg. Prachtig gebied, mooie uitzichten en heerlijke rust. Alleen de huizen konden beter afgebroken worden en weer helemaal opnieuw beginnen. De prijzen waren er dan ook na. Maar dat is toch een te groot project voor ons.
Het is alleen dat je aan jezelf gaat twijfelen. Ben ik nou zo veeleisend, wil ik teveel voor dat geld en zouden we onze eisen bij moeten stellen??? Na wat nagedacht te hebben denk ik van niet. Ons huis moet gewoon nog op de markt komen. Dus maar weer geduld hebben. In Nederland duurde het een jaar voordat we het eindelijk eens waren om naar een huis te gaan kijken (deze werd het dan ook meteen). Ik mag hopen dat het hier wat sneller gaat.