Druk weekend

Zo heb je een paar weekenden waar je het vrij rustig hebt en gewoon heerlijk gaat touren en zo heb je een weekend dat je blij bent dat er een afspraak uitvalt. Dit was zo'n weekend. We hadden eigenlijk voor de vrijdag een etentje, maar deze ging gelukkig niet door.
Dan de zaterdag. Ruth was met een vriendin over uit Tasmanië en wilde graag naar een musical. Ik ben er geen fan van, maar een middag uit met alleen de dames, daar ben ik wel voor te porren. Dus Dus na eerst iedereen opgepikt te hebben gingen we richting de binnenstad. Het was de musical Chicago geworden. Chicago
Dus netjes op tijd (wat echt een prestatie is voor 2 Montauban's) zaten we klaar. Ik moet zeggen, het was niet onaardig. Dus voor musical-fans zal hij wel heel goed geweest zijn. Ik probeer echt erin mee te gaan, maar voor ik het weet zit ik andere dingen te doen. Zoals kijken naar wat er allemaal in de band zit, de man voor me lange haren op zijn neus heeft zitten(waar is mijn pincet), en waarom konden die niet gewoon optijd komen. Dit is dus waar ik me mee bezig hou.
Maar het was heerlijk bijkletsen en ging het licht steeds te vroeg uit en moest het gesprek wreed afgekapt worden. Dus dat bijkletsen hebben we daarna maar gedaan.
Dus wij naar Louise's huis. Daar was David al aan het avondeten begonnen. Ook waren de 2 zoons Jacob en Joseph er even. Het was weer heerlijk om een tijdje te knuffelen met Jacob. Hij deed het zogenaamt voor mij, maar intussen genoot ook hij ervan. Het is een echt knuffeldier. En dan heb je Joseph die knuffelen voor meisjes vind, maar wel steeds heel dicht bij je komt staan. Erg leuk om te zien. Proberen stoer te zijn, maar ondertussen...
Ook Gerrit was deze kant op gekomen. Met het eten waren er eindelijk mannen toegestaan op deze vrouwendag. Alleen gingen nu wel de 2 kleine mannen weer terug naar Bert en Von, waar ze logeerden. Want ze wilde graag naar Melbourne bij opa en oma slapen, maar Ruth mocht daar niet komen.
Tijdens het eten was het weer bijna vechten wie er aan het woord was. Veel gelachen en leuke gesprekken met heerlijk eten erbij, dat is voor mij een heerlijke avond uit. Avonden die eigenlijk altijd te vroeg eindigen. Maar aangezien Ruth zwanger is en erg moe was van de lange dag, moest er toch een eind aan komen.
Dan de zondag. Eerst nog even een paar kleine dingen doen, voordat we richting Bassam en Mairi gingen. Bassam is een collega van Gerrit. We zeiden met kerst al dat we eens wat af moesten spreken en nu is het er dan eindelijk van gekomen. We konden nog net even hun huis komen bekijken, want binnenkort gaan ze verhuizen. En op zo'n middag kom je er achter dat er veel overeenkomsten zijn. Dat Mairi en ik veel overeenkomsten hadden, daar waren de heren tijdens hun gesprekken al achter gekomen, maar nu ontdekten we ook een paar overeenkomsten van de heren. Schept toch gelijk een band.
En dan na zo'n leuke middag weer snel naar huis. Even eten, hond uitlaten en dan richting vliegveld. Want vandaag kwamen de ouders van Gerrit aan, in gezeldschap van Inge en Tom. Het was nog even doorrijden, want we waren een beetje aan de late kant. Toen we op de snelweg reden, reden we met het vliegtuig op. Dus we gingen het wel redden, want voordat ze er dan uit zijn. Het duurde inderdaad nog even. De mannen waren er het eerst uit. De dames werden nog even opgehouden bij de douane. Ze hadden bloembollen meegenomen en deze mochten ze weer inleveren. Gelukkig hadden ze dit aangegeven, dus geen boetes of waarschuwingen.
En dan hebben ze zich maanden druk gemaakt over het vliegen en dan is het gewoon allemaal reuze meegevallen. Dus al die slapeloze nachten zijn voor niets geweest.
En dan eindelijk konden we naar de auto. Aangezien Tom en Inge hier maar 2 dagen waren ben ik met hun door de binnenstad gaan rijden en Gerrit gelijk met zijn ouders naar huis. Maar na een tour door Melbourne zijn we dan ook richting huis gegaan. Tom zat af en toe al te knikkebollen. Gelukkig kennen ze hier ook dips in de weg, dus zo af en toe werd hij wakker geschud. Kon hij weer even mee doen aan het gesprek, of niet Tom? Er waren dingen wat hij wist, maar dan wat er in die volgende zin gezegd was, had hij niet meegekregen.
Thuis nog even wat gedronken en gegeten. En dan om 3.30 vonden ook Inge en ik dat het tijd was om naar bed te gaan.