Nu even wat achtergrond informatie. Carlton-Collingwood is als een wedstrijd Ajax-Feyenoord. Met 1 groot verschil...de supporters zitten hier gewoon gemengd. Niets geen spreekkoren, provoceren of vechten. Gewoon met passie naar de wedstrijd kijken en gewoon schelden op degene die in het veld staan. Dat kan spelers, coaches of scheidsrechters zijn. Na die tijd ook gewoon zonder vechten, om de frustratie kwijt te raken, het stadion weer uit. Een genot om mee te maken.
Daarnaast doet Collingwood het al een paar jaar veel beter dan Carlton, toch heeft Carlton 1 kampioenschap meer als Collingwood. En dat steekt een beetje.
Maar nu wil het geval dat Carlton, na jaren onderaan de lijst te hebben gestaan, het dit seizoen het erg goed doen. Dus het beloofd weer een spannende wedstrijd te worden.
Het was wel lachwekkend, dat er een stel voor ons zaten en zij was voor Collingwood en hij voor Carlton. Voordat de wedstrijd begon en in het begin zat hij steeds vol vuur te roepen en te zingen en zei zij dat hij wat rustiger moest zijn. Maar halverwege toen Carlton echt steeds verder achter kwam, werd hij stiller en toen kwam zij los. Op een gegeven moment zaten ze daar heerlijk met elkaar over te ruziën. Dat noem ik nou een bonus voor de avond. Ik heb dan ook even heerlijk van ze zitten genieten.
Uiteindelijk werd de wedstrijd 40-94 voor Collingwood. Gerrit was niet blij met de uitslag, maar het was wel een leuke avond.
No comments:
Post a Comment