Alles tegelijk

Gisteren kreeg ik dan een telefoontje dat het zwembad binnen was, Dus wanneer ik hem kwam halen. Dus trailer gehuurd en op pad naar Poolwerx in Heathmont. Daar kwam de vraag of ik met de trailer achteruit kon rijden. Nog niet gedaan met deze auto, maar ik ga het proberen. Na 2 keer steken stond ik op de plek. Ja ik weet het, vrouwen kunnen niet rijden, maar deze toevallig wel. Ook de eigenaar was onder de indruk. Ik was de snelste deze maand. De week ervoor hadden ze zelfs een vrouw maar langs de weg laten parkeren, want na een half uur had ze het nog niet voor elkaar. Maar goed, het zwembad op de kar gepakt en naar huis. Ik haal goed aan om achteruit het pad op te rijden, zie ik daar in de achteruitkijkspiegel 5 stapels bestrating staan (zonder van de levering te weten), waarvan er 2 middenop het pad. Dus mijn plan van achteruit de garage inrijden ging niet door. Dus de auto zover mogelijk naar achter gereden en uit gaan pakken. Die lichte dozen waren een makkie, maar toen kwamen we bij de zwaargewichten. Kruiwagen erbij en verder. Bij Poolwerx hadden ze al gezegd "Niet alleen uitpakken", maar toen wist ik nog niet dat er nog meer werk stond te wachten. Want als ik nu alles zou laten staan en op Gerrit zou wachten zou ik de trailer niet optijd terug kunnen brengen en stonden er vannacht 2 auto's met een trailer langs de weg. Dus even wat meer kracht zetten en doorgaan. De laatste 2 paketten waren erg zwaar. Toen Gerrit ze 's avonds voelde, vroeg hij of ik wel helemaal goed bij m'n hoofd was. De trailer was uitgeladen en kon weer terug. Eén klus geklaard. Ik was wel moe, maar ik kon nog best even verder. Dus ging ik de 2 paketten tegels afpakken. Na 1 1/2 had ik het wel gehad en was dat laatste beetje voor Gerrit. Nog geen last van de rug, dus ik voelde me nog zeer voldaan dat ik zover was. Vanavond konden de auto's op het erf . Maar toen lag ik even plat en moest ik weer overeind komen. En daar ging het mis, flinke rugpijn. In plaats van een bedankje kreeg ik te horen "eigen schuld". Helaas had hij daar gelijk in.

VOETBALLEH!!!

Deze zaterdag hadden we een echt uitje voor Gerrit. De vrouw van een collega van Gerrit had 4 gratis kaartjes voor de voetbalwedstrijd Melbourne-Sydney en of we zin hadden om mee te gaan. Gerrit heeft er lang over nagedacht, net lang genoeg om even aan mij te vragen of ik zin had, maar zei uiteindelijk ja.
Dus na een dag ploeteren in de volle zon in de tuin, gingen we richting stadion. Oliver en Evelina hadden ook een parkeerkaart bij de kaartjes, dus konden we mooi onder het stadion parkeren. We hadden dus kaartjes voor de Medallion Club Area. Dit was de middenweg van gewone tribune en sky-box. Ondanks de nederlaag voor Melbourne (0-2) hebben we toch een leuke avond gehad.

Het niveau viel niet tegen. Men ging wat slap van start, maar na 30 minuten werd het toch nog een aardige wedstrijd. Aangezien het de eerste keer naar een voetbalwedstrijd was voor Ollie en Evy, heeft Gerrit wat van de spelregels uit mogen leggen.

Even koffie drinken

Een paar weken terug ben ik koffie wezen drinken met Sigrid. Ja, dat even koffie drinken wat een beetje langer duurde dan gepland was. Nu ze dan in hun nieuwe huis getrokken zijn, was het tijd om dat te gaan bewonderen.
Dus zondagmiddag gingen we dan op pad. We kwamen er rond 14.45 aan. Aan de koffie en thee en beginnen we te kletsen. En je raad het al, het werd weer laat. Toen de kinderen aan de boterhammen gingen, zeiden we al dat we naar huis gingen. Maar we gingen pas toen het al begon te schemeren, 20.00 dus. Het punt is gewoon, we beginnen met praten en het houdt gewoon niet op. Het klikt gewoon. Het is gewoon fijn om af en toe nederlands te praten en ervaringen uit te wisselen. En wat nog het belangrijkste is....Tips. Ieder vindt weer andere dingen uit, wat weer handig is om te weten. Maar naast dat alles, was het gewoon gezellig. Wat mij betreft wordt dat een blijvend contact.

Marysville

Zondag, dus weer tijd voor een uitje. Aangezien we traag op gang kwamen vertrokken we een beetje laat en gaan we dus niet te ver weg. Aangezien we Marysville toen wel erg leuk vonden, maar erg koud was toen, gaan we er maar weer eens kijken.

Onderweg kwamen we door Healesville waar een markt was, dus daar zijn we maar even gaan kijken. Daar hebben we een citroenboom gescoord voor een leuke prijs. Weer iets voor in de achtertuin.

Toen we in Marysville aankwamen, was het dorp nog mooier als in onze herinnering. En aangezien ik de vorige keer geen foto van de waterval kon nemen hebben we dat nu maar eens ingehaald.

Achtertuin

Na een paar verschillende ontwerpen, zijn we eruit. Het grote probleem was dat we een licht aflopende tuin hebben en een inground-zwembad willen. Daarbij moesten we het probleem grond wegrijden zien te overkomen. Iets wat hier een duur grapje kan worden. Nu kwam ik midden in de nacht met de oplossing. We gaan een keermuur zetten en gaan we de tuin, met de grond dat uitgegraven wordt, egaliseren. De plek van het terras en zwembad is bekend, dus we kunnen gaan bestellen. Bestrating en balken voor de keermuur zijn intussen besteld.
Levering van de balken was al de volgende dag. Rond 15.30 werden ze dan geleverd. 39 balken van 7,5x20x300cm, 6 van 240cm, 16 van 180cm lang en dan nog 59 van 120cm lang. Totaal 4 pakketten die met de hand en koevoet van de vrachtwagen geschoven worden. Aangezien de grond langs de weg wat schuin afloopt, kwamen de eerste pakketten wat scheef te liggen, maar het ging nog goed. Maar toen de andere twee erop gegooid werden ging het mis. Pakketten vallen om, tegen de vrachtwagen aan. het lukt niet om het hout van de vrachtwagen af te krijgen. Er is dus maar één mogelijkheid. Pakketten losmaken en dan balk voor balk verder op het gras gooien. De banden van de eerste gaan los en het beland onder de vrachtwagen. Dus hebben we alles onder de vrachtwagen vandaan mogen halen en op het gras gooien. Tweede pakket was hetzelfde verhaal. Het derde pakket was zo uit model, dus ook die maken we open. Uiteindelijk blijft er één pakket goed staan.
Dan ben ik alleen met de meeste balken over het gras verdeeld. Kruiwagen erbij en aan de gang. Die van 120 cm gingen nog wel, die van 180cm worden al zwaarder. Intussen al een paar drinkpauzes gehad, want natuurlijk is het op zo'n dag ook nog eens warm. Tijdens die drinkpauzes zag ik al een man langs komen rijden die erg geïnteresseerd naar de balken keek. Het is hier namelijk heel normaal als je iets niet meer wil je het gewoon langs de straat zet en dat iemand die er in geïnteresseerd is het meeneemt. En aangezien de balken er los over het gras liggen, lijkt het ongewenst. Dus toch maar weer verder. We moeten het duidelijk voor het donker op het erf hebben. Na weer flink doorwerken lagen ook de 240 cm achter en was ik al een eind op weg met de 300cm. Toch maar Gerrit bellen of hij wat eerder naar huis kan komen en het laatste beetje doet. Natuurlijk op zo'n moment is hij in bespreking en neemt de telefoon niet op. Uiteindelijk blijkt dat hij later als anders thuis is, dus gaan we weer aan de gang. Toen ik met de laatste 15 balken bezig was viel ik van vermoeidheid met kruiwagen en balk om. Balk over me heen en natuurlijk komt er op zo'n moment net iemand voorbij rijden. Ik gebaarde al dat alles goed was, maar ze kwam toch uit de auto om me te helpen. Balk weer op de kruiwagen en wegrijden. Ik besloot toen dat de laatste 14 dan toch voor Gerrit waren. De aardige buurtgenoot maar bedankt en naar binnen gegaan om op de bank te vallen en de eerste tijd er niet vanaf te komen. Gerrit was nog op tijd om de laatste balken voor het donker op het erf te rijden.