Brunch

Vanaf vrijdag waren Tony en Jean overgekomen uit Australië. Vandaag zijn we dus gaan brunchen met ze. Het was alweer een tijd geleden sinds we ze gezien/gesproken hebben, dus we hadden genoeg om bij te kletsen. Het was heerlijk om het Australische Engels te horen. Zoals zo vaak gaat de tijd veel te snel en voordat we het wisten gingen we alweer naar huis. Morgen gaan Tony en Jean alweer richting Italië, dus die zien we pas weer in Australië.

On Friday Tony and Jean came over from Australia. We had a brunch with them today. It was a long time ago we saw/spoke them, so there was enough to talk about. It was lovely to hear Australian English. And like always time goes by too quickly and before we knew we were going home already. Tomorrow they are going to Italy, so the next time we see them will be in Australia.

VWA

Het resultaat van de bloedtest van Spike is binnen. Alles is dus in orde. Dus nu moeten we naar het VWA voor de nodige handtekening en stempel. Ik zou eigenlijk naar Amsterdam gaan, maar Zutphen was beter bereikbaar voor mij dus daar gaan we dan maar heen. Nadat de papieren ingevuld waren dacht ik dus te moeten betalen. Maar dat was dus niet het geval. In Amsterdam zou het € 40,- kosten en hier is het dus gratis. Dat is toch weer meegenomen. Ik had het zelfs op kunnen sturen. Dus wie nog naar het VWA moet, ga naar Zutphen.

The results of Spike’s blood test arrived. Everything was OK. So now we have to go to the VWA for the needed signature and stamp. I wanted to go to Amsterdam, but Zutphen was more accessible for me so I go there. After they filled in the papers I thought I had to pay for it. But that wasn’t necessary. In Amsterdam I would have to pay € 40,00 and here it was for free. It was even possible to send it to them. So for who still have to go to VWA, go to Zutphen.

Een zorg minder

Vandaag hadden we een visite gepland naar Wilco, Renate, Mike en Jaimy. Terwijl we daar naartoe reden werden we gebeld door Theo en Anja. Na wat onderhandelen over de prijs, zijn we eruit. Dus we zouden kunnen zeggen dat het huis verkocht is. Er moet natuurlijk nog wel wat handtekeningen worden gezet, maar dan is het geregeld. Ze gaan nu eerst op vakantie en dan gaan we naar de notaris om het vast te zetten. Dus per 29 februari 2008 hebben we geen vaste woon- of verblijfplaats in Nederland.
Nu kun je dan wat gerichter gaan plannen. Zeer waarschijnlijk gaan we op 8 maart richting Melbourne, Australië. Het is alleen nu de vraag of we dan het visa dan al hebben, want het lijkt wel of ze in Australië steeds meer tijd nodig hebben. Iets wat ik wel frustrerend vind is dat iedereen die het visum na 1 september aangevraagd heeft, eerder in behandeling worden genomen. Als hun dan eerder het visum hebben, dan word ik denk ik gek. Maar goed wat er ook gebeurd wij gaan naar Australië. Al is het tijdelijk op een toeristenvisum.

Today we had planned a visit to our friends Wilco, Renate, Mike and Jaimy. While we were on our way to them we were called by Theo and Anja. After some negotiation we have an agreement about the price. So we could say we sold our house. Of course we first have to sign some documents, but then it’s official. They are first going on a holiday and then we will go to a notary to make it official. And by that we are no homeowners in The Netherlands after 29 February 2008.
Now we can plan our trip. Probable we are going on 8 March to Melbourne, Australia. Now the only thing what is uncertain is if we will have our visa on time, because it looks like Australia needs more and more time with the process. Something what I think is frustrating that the people who applied after 1 September do have a shorter processing time. If they have the visa sooner than us, then I think I go crazy. But whatever will happen, we will go to Australia. Even if it’s on a tourist visa.

Een middagje internet/telefoon

Ach je hebt een telefoonnummer dus je gaat bellen. De eerste vraag was of ik een relatienummer heb. Nee dus. Ik had dus het nummer gekregen voor de leden. Dat zijn we dus niet. Ik werd naar de website verwezen. Dan maar even op internet zoeken bij VWA. Van alles te vinden maar niets over de door de overheid aangewezen dierenartsen. Wel van alles over dierenziektes. Na een 45 minuten zoeken raak je wat gefrustreerd. Uiteindelijk besluit ik maar even op wat anders te concentreren.
Dan gaan we maar wat informatie inwinnen bij DTC. Dit is een bedrijf die het vervoer van Spike gaat regelen. Na wat korte vragen krijg ik nu een prijsopgave opgestuurd. Dit gaat al een stuk beter. Ik had gezien op hun site dat ze ook informatie gaven over dierenartsen, dus proberen we het hier maar even. Na een keer doorverbonden te zijn, kreeg ik eindelijk het juiste telefoonnummer. Eindelijk kreeg ik de juiste informatie. Nu weten we wat te doen. Eerst de bloedtest afwachten en dan een afspraak maken.
Soms word je moe van al het regelen en uitzoeken. Vooral als je van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Maar ja, je moet gewoon het doel voor ogen houden en dan gaat het al een stuk beter. En na die tijdrovende telefoontjes/onderzoeken op internet ga je gewoon even flink schelden. Daarna schouders weer recht en weer doorgaan.

Een maandje later

Na een maand was het dan tijd om met Spike weer naar de dierenarts te gaan. Het was tijd om bloed af te nemen. Deze keer had Spike er minder zin in. Hij was nog hevig aan het snuffelen, toen hij op de zij moest liggen. Dus onder protest hebben we hem zover gekregen. Voor de rest was hij rustig, maar op een gegeven moment vond Spike het lang genoeg had geduurd en wilde omhoog komen. Gelukkig hadden we intussen genoeg bloed. Daarna goed opgelet of alles volgens de eisen van Australië gaat. Na een paar aanwijzingen is het volgens mij goed verzonden. Nu is het dan wachten op het resultaat.
We hebben gelijk maar even na gevraagd waar we de test kunnen laten goedkeuren, voordat we hem opsturen naar Australië. Hij had geen idee, maar we kregen een telefoonnummer mee om meer informatie te krijgen. Dat doen we morgen dan maar.