Terug gegooid in de winter

Ik ben veilig aangekomen in Nederland. Het was een rustige vlucht en ik kwam op tijd aan in Amsterdam.
Het eerste deel had ik gezeldschap van 2 ook alleen reizenden. Dat schept een band en hebben dan ook heerlijk een tijd met elkaar zitten kletsen. Na dan nog een keer een film kijken en dan kom je alweer aan in Singapore.
Tweede deel was weer even vreemd. Ik hoorde weer Nederlands om me heen. Het vreemde is dat je toch als je een gesprek begint steeds weer in het Engels wil beginnen. Maar ik zat naast een gezellig stel uit Maastricht. En voor ik het wist lag haar hoofd steeds op mijn schouder, want dan was ze aan het kijken wat ik aan het kijken/doen was. De eerste keer kijk je nog vreemd op, maar na een derde en en vierde keer werd het al heel gewoon.
Ik werd opgewacht door Carla, Ricky en Joyce. Het was heerlijk om na zo'n lange 'eenzame' reis weer bekenden te zien.
Thuis aangekomen ben ik even 2 uurtjes gaan slapen, om 's middags weer mee te gaan naar het ziekenhuis. Voor het eerste weer autorijden aan de rechter kant, maar ondanks de vermoeidheid geen fouten gemaakt.
De volgende dagen was ik druk met bijslapen. Ik vertrok al moe uit Australië, dus het was tijd voor een inhaalslag.
Daarbij mocht ik ook weer wennen aan het koudere sombere weer. Wat me nu echt opviel is dat de winters in Australië een stuk minder triest zijn. Daar heb je toch nog veel bomen met blad, waardoor het er heel anders uitziet. Hier is zeg maar alles kaal en als er dan een beetje een nevel hangt en de zon blijft achter de bewolking dan kijkt dat heel triest.
Maar goed, alles went en dat dus ook.