Free Spike

Gerrit heeft zijn eerste werkdag gehad. Het is hem goed bevallen. Leuke collega's en een vrij relaxte werksfeer. Niet dat ze niets doen, maar alles word wat gemoedelijker benaderd. Echt de No Worries mentaliteit. Aan het einde van de dag dronken ze gezamelijk wat. Volgens hun om te vieren dat Gerrit in het team gekomen was, maar volgens Gerrit hebben ze weinig rede nodig om aan het eind van de week wat met elkaar te drinken. Het eerste wat er vandaag besproken is voor welk Aussie Rules club Gerrit is. In Melbourne word je geacht voor een Aussie Rules club te zijn. Australiers houden van Aussie Rules, maar in Melbourne eten en drinken ze het. Op maandag is het dan ook onderwerp van gesprek.
En eindelijk is Spike dan afgelopen zaterdag vrijgelaten. Na 30 dagen eenzame opsluiting mocht hij dan met ons mee. Nog een beetje schor van al het blaffen sprong hij gretig in de auto. Thuis aangekomen waren we benieuwd of het goed zou gaan met de hond(Molly) van Von en Bert. Zorgen om niets gemaakt. Na een paar seconde snuffelen was Spike meer geinteresseerd in de omgeving. Tot nu toe is dat zo gebleven. Het is duidelijk dat Spike een stuk socialer geworden is. Andere honden worden niet meer als mogelijke vijand gezien. Zo heeft het Quarantine Station toch z'n nut gehad. Maar het is heerlijk om hem weer om je heen te hebben. Al moet hij duidelijk weer goed getraind worden. Wat is blijven???? Wat is naar je hok???? Hij pakt het vrij snel weer op, maar de eerste paar keer leek het wel of we russisch praatten.
Vrijdagavond hadden we Triviant-avond met de Rotary. We hebben veel lol gehad en zijn met onze groep onderaan geeindigd. We hebben maar gezegd dat het onze schuld was, want we wisten weinig van Australie. Alhoewel we toch redelijk wat vragen wisten.