Berlijn

Berlijn is alweer achter de rug. Na de treinreis op zondag gingen we dan maandag naar de Australische Ambassade. We waren er al op tijd en om 9.00 waren we als eerste aan de beurt. Na een kwartier stonden we buiten MET het visum in ons paspoort. Dat een sticker zo´n betekenis kan hebben.
Nu hadden we de tijd om Berlijn te verkennen. Eerst zijn we naar Checkpoint Charly geweest. Al lopend richting Potsdammer Platz om dan via het Holocaust Memorial uit te komen bij de Brandenburger Tor. Daarna nog even na de Reigstag (niet binnen geweest want stond een wachtrij van ca 40 minuten) gelopen. Intussen hadden we toch wel honger en besloten we met de S-Bahn naar de Kurfurstedamm te gaan lunchen. Nog even wat gewinkeld en toen hebben we de metro maar terug genomen naar ons hotel op de Alexander Platz. We hadden wel genoeg gedaan voor een dag. ´s Avonds zijn we weer door Berlijn gegaan voor de avondfoto´s. Daarna zijn we gaan eten aan de Potsdammer Platz. Toen het dan tijd was om weer richting het hotel te gaan, voelde we toch wel een dag lopen in de benen.
Dinsdag was het dan weer met de trein naar huis. Gerrit had een etentje die avond, dus ik mocht het laaste stuk alleen. Om 20.00 kwam ik dan eindelijk thuis aan.
In Berlijn had ik al een error op mijn fotocamera en wat blijkt… een fout op de geheugenkaart. Geen foto meer op te halen. Zelfs niet met een Image recall programma. Dus geen foto´s. De geheugenkaart is dan ook even door de kamer gevlogen.
Met mijn moeder gaat het ook goed. Ze is wat ongeduldig en wil al veel meer zelf kunnen. Je moet haar ook afremmen, anders gaat ze weer te ver. Ze wordt nog snel moe en dat is voor haar moeilijk te accepteren. Ze voelt geen pijn, het hart klopt gewoon dus waarom kan ze dan niet meer. Dus maar proberen om haar rustig te houden en wat te verwennen.

Berlin is already in the past. After the train trip on Sunday we did go to the Australian Embassy on a Monday. We were there on time and on 9.00 o’clock we were the first. So after 15 minutes we stood outside with a visa in our passport. What a value a sticker can have.
Now it was time to explore Berlin. First we’d go to Checkpoint Charly. Then we walked to Potsdammer Platz then past the Holocaust Memorial to the Brandenburger Tor. Then to the Reigstag (not been inside, because there was a queue waiting for 40 minutes). Then we were a bit hungry, so we took the S-Bahn to the Kurfursterdamm to lunch. We also had some time for shopping before we did go back to the hotel in the Alexander Platz. We did enough for a day. In the evening we went through Berlin for the pictures at night. After our diner on the Potsdammer Platz we could feel a day walking in our legs.
Tuesday we took the train back home. Gerry had a diner party that night so the last part I travelled alone. At 20.00 I arrived home.
In Berlin I had an error on my photo camera and what do you think… an error on the memory card. No pictures of Berlin. So the memory card flew through the living room.
Everything is alright with my mum. She is a bit impatient and want to do much more herself. She doesn´t feel pain, her heart beats alright so why can’t she do more? So we’re trying to keep her calm and spoil her a bit.

Beterschap

Afgelopen donderdag heeft mijn moeder dus een bypass-operatie ondergaan. Alles is goed gegaan en heeft ze tot nu toe geen pijn. Volgens haar is het ‘alleen wat gevoelig’. Ze zou eigenlijk afgelopen vrijdag geholpen worden, maar ze had geluk en kreeg ze te horen dat ze een dag eerder naar Nieuwegein mocht komen. Zaterdag werd ze alweer terug gebracht naar haar eigen ziekenhuis. Vandaag is ze al naar huis gekomen. Eigenlijk was het de bedoeling dat ze morgen zou gaan, maar mevrouw vondt dat het goed ging en wilde naar huis. Na wat geregel is dat dus ook gebeurd. Vier weken ziekenhuis was genoeg voor haar.
Nu mag ze niet de eerste dagen niet alleen blijven, dus als mijn vader naar het werk gaat ben ik aanwezig. Zo hebben we nog even quality time voordat we naar Australië vertrekken.
Zondag gaan we naar Berlijn om ons visum op te gaan halen. We konden ook onze paspoorten opsturen, maar zelf ophalen naar het lange wachten sluit gelijk die periode af. En het is natuurlijk leuk om nog even drie dagen naar Berlijn te gaan.

Last Thursday my mum had her bypass-operation. It all went right and until now she has no pain. Like she says ‘it’s just feels a bit sensitive’. The planning was she would have her operation last Friday, but she was lucky and she was brought a day earlier to Nieuwegein (there’s the hospital which do such operations). Last Saturday they brought her back to her own hospital. And today she already came home. The planning was to go home tomorrow, but she thought she had spend enough time there. So after a few arrangements she could go home. Four weeks in hospital was enough for her.
And now she is not allowed to be home alone so when my father leaves for work, I come to their place. So now we have some quality time before we go to Australia.
Sunday we are going to Berlin to pick up our visa. We could also sent our passports, but picking up ourselves is also a good closure of this period. And it’s always fun to go to Berlin for 3 days.